Velduil – Short-eared Owl
De Velduil wordt ca. 38 cm groot. Hij wordt iets groter dan de Ransuil, en wordt hiermee vaak verward. De Velduil is een lichtkleurige uil met bruine strepen, waarbij de rug en bovenvleugels donkerder van kleur zijn. Hij heeft fel gele ogen en kleine oorpluimen welke nauwelijks te zien zijn. Het “gezicht” is licht van kleur.
Voedsel
De Velduil leeft vooral van woelmuizen, maar ook in mindere maten van andere kleine zoogdieren, zangvogels en insecten. De aantallen Velduilen in een land fluctueert samen met de muizenpopulatie.
Wetenschappelijk
Stam: Chordata (Chordadieren)
Klasse: Aves (Vogels)
Orde: Strigiformes (Uilen)
Familie: Strigidae (Uilen)
Geslacht: Asio
Soort: Asio flammeus
Biotoop
De Velduil leeft op open terreinen met vlucht mogelijkheden, zoals hoog gras en struiken op toendra’s, duingebieden en hoogveen. Hij jaagt in de schemering maar wordt ook overdag gezien.
Voorkomen
In Nederland is de Velduil een schaarse broedvogel, en wordt broedend alleen nog maar aangetroffen op de waddeneilanden. Hij leeft in Azië, Europa en Noord Amerika. De Velduil overwintert ook in Nederland, dit zijn meestal vogels uit Scandinavië.
Trefwoorden
Asio, Asio flammeus, Balinė pelėda, Brandugla, Bufi veshëshkurtër, Búho Campestre, Coruja-do-nabal, Fjildûle, Gufo di palude, Hibou des marais, Jorduggla, Jordugle, jUszatka błotna, Kalous pustovka, Kır baykuşu, Maashorst, Močvirska uharica, Mosehornugle, Mussol emigrant, Nederland, RCiuf de câmp, Réti fülesbagoly, ritska sova, Short-eared Owl, Sooräts, Sova močvarica, strigidae, Strigiformes, Sumpfohreule, suopöllö, Texel, uil, uilen, Velduil, ΕΒαλτόμπουφος, Балотная сава, бБлатна сова, Болотная сова, Мочуришен був, Сова болотяна, Ճահճային բու, ינשוף שדות, بومة صمعاء, ჭაობის ბუ, コミミズク, 短耳鸮
