Wintertaling – Teal
De wintertaling is een schuwe eend die zich niet graag laat fotograferen. Het mannetje is zeer herkenbaar door de groene oogstreep op zijn bruine kop, en gele kont. Het vrouwtje is daar in tegen wat moeilijker herkenbaar, zij is lichtbruin van kleur met donkere bestreping en heeft een groene spiegel op de flank. De kleine eenden zijn in vlucht zeer wendbaar en hebben een snelle vleugelslag.
Voedsel
De wintertaling leeft van zaden en waterplanten, in het broedseizoen vullen zij hun menu aan met dierlijk voedsel zoals slakken en insectenlarven.
Wetenschappelijk
Stam: Chordata (Chordadieren)
Klasse: Aves (Vogels)
Orde: Anseriformes (Eendvogels)
Familie: Anatidae (Zwanen, ganzen en eenden)
Geslacht: Anas
Soort: Anas crecca
Biotoop
De wintertalingen prefereren ondiepe en dichtbegroeide watergebieden. Ook in poelen op heidegebieden kunnen ze aanwezig zijn. De eerste baltsactiviteiten kunnen al plaats vinden in de herfst maar zijn het intensiefst in de lente. Het nest wordt vaak ver van het water gemaakt in de beschutting van dichte vegetatie.
Voorkomen
Ze komen voor in geheel Eurazië en een deel van Noord Amerika . In centraal Europa zijn de aantallen aan het afnemen door het verdwijnen van habitat. In Nederland broeden enkele duizenden exemplaren echter worden de aantallen in de winter aangevuld door de trekvogels uit het noorden.
Trefwoorden
Alzavola, anas, Anatidae, Anseriformes, Çamurcun, Cerceta, Cerceta Común, cirka obecná, Csörgő réce, Cyraneczka, eendachtigen, eenden, eendvogels, Eurasian Teal, Fitçi cürə, ganzen, Kreheljc, Kricka, Krickente, Krikand, Krikkand, Krīklis, Kržulja, Marrequinha-comum, Nederland, patka krža, Piilpart, Piiptsjilling, Polder Rosmalen, Rață mică, Rosa kere, Rudagalvė kryklė, Sarcelle d’hiver, tavi, Urtönd, Wintertaling, Xarxet comú, Zwanen, Κιρκίρι, Зимно бърне, Качка-цыранка, Патка берија, Чирок-свистунок, Чирянка мала, Սուլող մրտիմն, שרשיר, حذف شتوي, خوتکای معمولی, เป็ดปีกเขียว, სტვენია-იხვინჯა, コガモ, 绿翅鸭
