In mei 2017 zijn we met zijn tweetjes 10 dagen naar Mallorca geweest om even bij te komen van al het harde werken. We hebben een huurauto voor de komende dagen en een hotel Can Piccafort. Deze locatie hebben gekozen omdat dit redelijk dichtbij de ingang van het nationale park s’Albufera ligt. We overnachten in hotel THB Gran Playa, een Duits georienteerd hotel zonder kinderen. Lekker rustig! Het is een goed hotel met alle benodigde voorzieningen. Van hieruit zullen we dagelijks onze tripjes maken naar mooie gebieden op het eiland. Veelal sluit ik de dag af in het nationaal park om met het laatste licht mooie plaatjes te schieten van al wat daar rond vliegt. Gepakt met het boekje “Finding Birds in Mallorca” van Dave Gosney hebben het eiland grotendeels bezocht. Het is dan ook een aanrader om dit boekje te bestellen om alle gebieden makkelijk te kunnen vinden. ISBN 978-1-907316-38-8. Ik zal hierna per gebied omschrijven wat we hebben gezien.
National Park s’Albufera
Ik had via via vernomen dat dit park normaal van 9.00 tot 17.00 uur open is maar dat er voor biologen en vogelaars een vergunning te verkrijgen is om buiten deze tijden toegang verleend te krijgen. De eerste dag gingen we meteen het park in en regelde we bij het bezoekerscentrum direct een vergunning voor de komende 10 dagen. We maken meteen een ronde en ik zie dat de schuilhutten noordzijde van het park voor het licht goed in de ochtend zijn en de schuilhutten aan de zuidzijde voor de avond geschikt zijn. Ik ben hier bijna elke dag geweest, met name in de avonden heb je prachtig licht op de plas aan de zuidzijde waaraan 2 kijkhutten staan.
Je vindt hier veelal Krooneenden, Kleine Zilverreigers, Krakeenden, Stelkluten, Visdiefjes, Grielen, af en toe Zwarte Ibis (is hier redelijk zeldzaam maar sinds kort broedvogel), en vaak ver weg heel af en toe een Marmereend. Ook Kleine Plevier, Oeverloper en diverse steltes komen hiervoor. In de begroeiing en aan de randen van het water foerageert regelmatig de Purperkoet. Kortom, super om ’s avonds de laatste uurtjes te verspijkeren. Aan de noordzijde heb je diverse hutten met dezelfde soorten al zag ik hier meer steltjes. Het ligt aan het waterniveau of je ze dichtbij hebt.
Hier zagen we ook Krombekstrandlopers in zomerkleed, erg mooi! Op de grote brug over het kanaal kun je slaap trek fotograferen van Kwakken, Kleine Zilverreigers, Grote Zilverreigers, en heel af en toe een Visarend. Deze laatste wordt ook vaak gezien in de schuilhut die helemaal in het noorden ligt (ca. 10 a 15 minuten lopen). De weg er naar toe loopt langs rietkragen waar we regelmatig de Zwartkoprietzanger hoorde zingen. Je hebt helaas niet veel zicht op het water hier door al het riet. Vanaf de grote brug kijk je op begroeiing in het water. Hierin hadden wij een broedpaar Knobbelmeerkoeten gevonden welke hun nest aan het bouwen waren. Ook ontdekte we hier een aantal Woudaapjes die toch redelijk zeldzaam zijn op dit eiland. In de struiken en bomen in dit gebied wordt volop gezongen door Nachtegalen, Cetti’s Zangers en Kleine Zwartkoppen. Kortom, dit gebied mag je niet missen.
Oude zoutpannen Ses Salinetes
De Marmereend was één van de doelsoorten op deze reis. Op deze locatie heb ik er bijna elke dag gezien. Het is met de auto lastig bereikbaar omdat er geen parkeerplaats is, echter van de parkeerplaats aan de overzijde van de weg nabij de dichtsbijzijnde hotels is het ca. 10 tot 15 minuten lopen. Indien je voorzichtig deze locatie benadert is het mogelijk Marmereenden op redelijk afstand te zien.
Het zijn echter schuwe vogels welke snel wegvliegen als ze achterdochtig worden. Ik heb hier één dag gehad met 12 exemplaren, te samen met andere eendsoorten zoals de Krooneend en Wilde eend. In de omgeving zagen we veel reigersoorten en hoorden we Waterral en Roerdomp roepen. Je kunt het pad helemaal doorlopen tot dat je een haakse bocht krijgt. Hier zagen we diverse Bijeneters foerageren.
Depuradora S’illot
Deze locatie betreft een waterzuiveringsgebied waarbij een uitkijkplatform is gemaakt. Van hieruit kijk je over een grote bak water waarop veel eendensoorten zitten en sternen foerageren. We zagen hier Krooneenden, Kuifeenden, Slobeenden en een paar Tafeleenden foerageren. Boven het rietgebied er naast vloog een Bruine Kiekendief welke daar vermoedelijk een nest had.
Op het land achter het kijkplatform vonden we de eerste Duinpieper. Zijn geluid verraadde zijn aanwezigheid. Als je vanuit het kijkplatform het achtergebied in rijdt heb je kans op Scharrelaar, Torenvalk en Griel.
Son Real
Op de weg van C’an Picfort naar Arta ligt een boerderij aan de weg met diverse wandelpaden naar de kust. In de omgeving van de boerderij zagen wij de Rode Patrijs en ook enkele Grielen op de omgeploegde velden lopen. Na de velden loop je een bos in van een mix van diverse boomsoorten.
Opvallend waren hier de Roodkopklauwieren en diverse Kruisbekken naast de reguliere vogelsoorten. Het bos loopt over in laag struikgewas naar de kust, wat goed was voor diverse Grasmussoorten zoals de Kleine Zwartkop en Provencaalse Grasmus. Aan de kust vlogen enkele Audouins meeuwen en zagen we Strandplevieren lopen. Dit totale gebied is erg mooi om een ochtend rond te wandelen en kan een leuke diversiteit aan soorten opleveren.
Port de Pollenca en Boquer Valley
In Port Pollenca zijn wij niet geweest maar je schijnt hier de Adouin’s meeuwen te kunnen voeren in de haven. Ook de Dwergooruil moet hier in de parken te vinden zijn. Wij zijn echter enkele ochtenden op zoek geweest naar de Balearische Grasmus in de Boquer Valley (GPS locatie). Je kunt vanuit de parkeerplaats een pad naar boven volgen (het beste in de ochtend). In het hekwerk wat je tegen komt zit een deur die open is, je hebt hier vrij toegang om te wandelen.
Hier is de omgeving al mooi en kun je diverse vogelsoorten vinden op de velden zoals Roodkopklauwier, Draaihals en Grauwe Vliegenvanger. Op een gegeven moment loop je echt de vallei in tussen twee bergformaties.
Hier hebben wij alle keren de Dwergarend kunnen waarnemen maar ook de Blauwe Rotslijster, Kneuen, Roodborsttapuit en uiteindelijk op de locatie waar de zee in zicht komt de Balearische Grasmus. Opvallend was dat in dit kleine stukje veel zangvogels zaten, waarschijnlijk door het watertje wat er stroomde. De Balearische Grasmus is niet echt schuw en zingt vanaf vaste posten. Als je verder loopt kijk je uit over de baai, een fraai uitzicht en uiteindelijk ook een erg mooie wandeling.
Landbouwgebied van Pollenca
Je kunt vanaf Pollenca op diverse locaties het landbouwgebied in rijden. Voor de vogels in het veld was dit een mooie locatie, we zagen hier hier Grielen, Veldleeuweriken, diverse kleine zangvogels, Eleanora’s valk en Roodkopklauwier. Ook Bijeneters jagen hier over de velden op de rond vliegende insecten.
Kaap Formentor
Vanuit Pollenca is het een mooie rit door de bergen naar Kaap Formentor. Je komt op diverse locaties waar je kunt uitstappen voor het uitzicht. Het is wel een enorm drukke weg met toeristen dus als je gaat, op tijd vertrekken! Wij zagen onderweg Rotszwaluwen, Eleanora’s valk en de Blauwe Rotslijster. Op het einde van de rit op de kaap is een rustpunt met toiletten en restaurant. Hier kun je vanaf het terras de Blauwe Rotslijster waarnemen.
Cuber Waterreservoir
In noorden van het eiland liggen twee zoutwater-reservoiren waarvan het Cuberreservoir interessant is om eens rond te lopen. De reden dat wij hier naar toe zijn gegaan is een ondersoort van de Grasmus namelijk Moltoni’s Grasmus. Deze stond als zeer moeilijk maar beste plek op Mallorca beschreven in het boekje van Dave Gosney. Vanaf Can Piccafort was het zeker 1 1/2 uur rijden met alle vroege fietsers op de weg. Eenmaal aangekomen heb in de vroege ochtend voldoende parkeer gelegenheid, echter later op de dag wordt het lastiger.
We hebben hier een ronde gelopen en zagen in de lucht enkele Vale Gieren en twee Monniksgieren (zeldzaam op Mallorca). In de bomen om het meer vonden veel Grauwe Vliegenvangers en Vuurgoudhanen. In de lage struiken zaten volop Kleine Zwartkoppen en af en toe een Roodborsttapuit. Op de droge vlakten naast het meer vonden we de Kleine Plevier. Uiteindelijk vonden we aan de linkerzijde na de brug op de helling een aantal Grasmussen welke uiteindelijk Moltoni’s Baardgrasmus bleek te zijn.
Op zicht is het erg lastig te zien maar gelukkig konden we de zang controleren waardoor we deze vogels op zeker konden determineren. Later die week zijn we nog eens terug geweest maar hebben de vogels echter niet meer gezien of gehoord, dus we denken dat het nog trek is geweest. De wandeling om het meer is zeker de moeite waard voor een ochtend.